یک تحقیق ساده

چند روز پیش داشتم مطلبی را راجع به روغن زیتون می خواندم که کمی ناامیدم کرد. راستش را بخواهید دلم به روغن زیتون خوش بود که آن هم نویسنده ی آن مقاله با حرف هایش داشت کم کم من را از خرید روغن زیتون منصرف می کرد. اصل قضیه این است که نویسنده ی آن مقاله از قول کارشناسان بیان کرده بود که روغن زیتون تنها روغنی است که می توان با رقیق کردن آن به وسیله ی روغن های ارزان قیمت تر، نوع تقلبی آن را به خریداران ساده لوح فروخت.

در آن مقاله یک قلم کالای دیگر هم نام برده شده بود: آبلیمو. واقعیت این است که آبلیموی طبیعی هم در بازار کم پیدا می شود و محققان طی بررسی ها دریافته اند که تنها بین ۱۵ تا ۲۰ درصد بطری های آبلیمو ادعای صد در صد طبیعی بودن دارند. ناراحت کننده است. مگر نه؟ به علاوه ی این دو قلم جنس، چای، قهوه، شیر و عسل را هم باید اضافه کرد.

واقعا گیر آوردن صد در صد طبیعی این موارد در بازار کار دشواری است. مگر اینکه در و همسایه و دوست و آشنا مثلا پرورش زنبور عسل داشته باشند تا برای ما هم عسل طبیعی بیاورند! عطر چای هم با این توصیفات دیگر به آدم نمی چسبد! حالا چه کار باید کرد؟

همینکه داشتم این مقاله را می خواندم با خودم فکر کردم اگر واقعا تنها ۱۵ درصد شیشه روغن زیتونی را که ما می خریم زیتون واقعی و خالص باشد چه؟ و اگر بقیه ی شیشه ی آن پر از روغن گیاهی زرد که به شدت از آن اجتناب می کنیم باشد آنوقت چه؟ و واقعا وقتی به این فکر کردم که دارم در ازای خرید تفاله و آشغال مصنوعی که در شیشه ی پر زرق و برق و شیک به من عرضه می شود پول زیادی پرداخت می کنم خونم به جوش آمد.

اما خوشبختانه باید خدمتان عرض کنم که برای تشخیص سره از ناسره در زمینه ی روغن زیتون تست بسیار ساده ای وجود دارد که من می خواهم در این مقاله آن را با شما در میان بگذارم تا هنگام خرید از طبیعی بودن روغن زیتون اطمینان پیدا کنید.

باید دانست که روغن زیتون در دمای اتاق به صورت مایع است و هنگام قرار گرفتن در یخچال منجمد می شود. همچنین، روغن های چندگانه ی غیر اشباع ( از نوع روغن گیاهی زرد) هم در دمای اتاق و هم در دمای یخچال به صورت مایع باقی می مانند. حالا با در نظر داشتن این دو نکته و معیار باید ببینیم آیا روغن زیتون مورد نظر ما در یخچال به صورت جامد در می آید یا نه!

تست دو مرحله ای برای تعیین خلوص روغن زیتون

۱.دو تا چهار قاشق غذاخوری روغن زیتون را در شیشه مربا بریزید. در آن را محکم ببندید.

۲.شیشه را به مدت ۲۴ ساعت در یخچال قرار دهید.

۳.اگر روغن به حالت انجماد در بیاید چربی تک‌سیرنشده و روغن زیتون طبیعی است.

۴.اگر روغن مایع باقی بماند روغن چندگانه ی غیر اشباع است و روغن زیتون طبیعی نیست.

من امسال توانسته ام سه تا برند روغن زیتون را امتحان کنم. اگر در مورد نتایج به دست آمده ی این تست ساده بر روی این سه تا برند کنجکاو هستید ادامه ی مقاله را بخوانید.

برند کاستکو

قیمت های این برند بسیار رقابتی هستند و محصولاتش هم از کیفیت بالایی برخوردار است. طبیعتا آدم خیال می کند بهتر است از این برند خریداری کند چرا که قیمت های ارزان تری دارد.

مشخصات آماری محصول

• روغن زیتون Extra Virgin
• با برچسب “ابتدا با هوای سرد فشرده شده است”
• تاریخ برداشت محصول ندارد اما تاریخ انقضا دارد
• بطری پلاستیکی به رنگ تیره ی مات
• در کابینی نگه داشته شده که دمای آن همیشه تقریبا ۶۸ درجه است

برند اولیتالیا

من هرگز نام این برند را نشنیده بودم و اتفاقی آن را در فروشگاهی برداشته و تست کردم. با اینکه روی بطری آن نوشته شده بود: “روغن زیتونی که بیشتر از همه روغن زیتون ها در جهان توزیع می شود”. قیمتش هم نسبتا پایین بود.

مشخصات آماری محصول

• روغن زیتون Extra Virgin
• با برچسب “ابتدا با هوای سرد فشرده شده است”
• تاریخ برداشت محصول ندارد . تاریخ انقضا هم ندارد
• بطری پلاستیکی به رنگ تیره ی مات
• در کابینی نگه داشته شده که دمای آن همیشه تقریبا ۶۸ درجه است
• بر روی بطری ذکری از NAOOA نشده بود

برند تریدرجو

این برند تنها معدودی روغن زیتون ارائه می کند. روغن زیتون این برند ارزان ترین روغن زیتون در تمام قفسه های سوپرمارکت بود.

مشخصات آماری محصول

• روغن زیتون Extra Virgin
• با برچسب “ابتدا با هوای سرد فشرده شده است”
• تاریخ برداشت محصول ندارد اما تاریخ انقضا دارد
• بطری پلاستیکی به رنگ تیره ی مات
• در کابینی نگه داشته شده که دمای آن همیشه تقریبا ۶۸ درجه است
• بر روی بطری ذکری از NAOOA نشده بود

تست

من دو اونس از هر روغن زیتون داخل ظروف جداگانه ریختم و آنها را در قسمت عقبی قفسه ی بالایی یخچال نگه داری کردم.

نتیجه

پس از ۱۲ ساعت دو تا از این روغن زیتون ها کاملا بهحالت انجماد در آمدند.من از اینکه آن روغن زیتون دیگر هنوز مایع بود متعجب شدم و به همین خاطر روغن ها را تا دم غروب داخل یخچال نگه داشتم.

پس از گذشت ۲۴ ساعت، هر سه روغن زیتون کاملا به حالت انجماد در آمده بودند. حتما می پرسید کدام از آنها بیشتر طول کشید تا منجمد شود؟ روغن زیتون ساخت برند کاستکو

البته منظورم این نیست که روغن زیتون کاستکو بد است یا روغن دیگری به آن افزوده اند. چرا که به هر حال بعد از گذشته ۲۴ آن هم به حالت انجماد در آمد. اما اینکه چرا زمان انجماد آن دو برابر دو برند دیگر بود را نفهمیدم. حتی سعی کردم جای روغن ها در یخچال را هم عوض کنم چون خیال می کردم شاید جای یخچال در این قضیه تاثیر دارد. و این در حالی بود که هر سه ظرف روغن در سردترین جای یخچال قرار داشتند؛ پس ربطی به جا و میزان برودت آن نداشت.

قدیمی تر بودن روغن هم مبین این مطلب نیست چرا که من در اوائل ماه مارس آن را خریده بودم و تنها برای تست در آن را باز کرده بودم – راستش هنوز با آن غذا هم نپخته ام!

حال چه کنیم؟

راستش ندای درونی من به من می گوید که بروم و روغن کاستکو را پس بدهم. با توجه به معیارهای یکنواخت تست و ساده بودن انجام آن، باید روغن کاستکو هم هماهنگ با بقیه روغن ها منجمد می شد.

دلیل دیگر برای اینکه می خواهم بطری کاستکو را پس بدهم این است که تازگی ها با خودم عهد کرده ام که دیگر با روغن زیتون در دمای بالا پخت و پز نکنم.  ظرف چند ماه اخیر توانسته ام این عهد را نگه دارم و در آینده هم این قصد را دارم. منظورم این است که دیگر قادر نخواهم بود که ۲ لیتر روغن زیتون در آشپزخانه ی خود نگهداری کنم چون این مقدار برایم زیاد است. به شما این توصیه را می کنم تا بطری های کوچک روغن زیتون را خریداری کنید نه بزرگ ها را.